یادداشت بانو زعفرانی

        نمیدونم درباره این کتاب چی بنویسم.
یه روایت عالی، با یه فرمی که لااقل من نپسندیدم.
فرمی که بخاطر داستان، من تحملش کردم و تا آخر رفتم، ولی میدونم مثلا کتاب رو به فلانی که کتابای زندگینامه شهدا از زیر دستش در نمیرن بدم بخونه، هرچقدرم ازش تعریف کنم، نهایتا بعد ۵۰-۶۰ صفحه رهاش میکنه.
کاری به درهم بودن روایات ندارم.
حتی، کاری به فصل‌هایی از کتاب که حالت ادبی داشت و توی ذوق میزد ندارم. حیفم میاد داستان و روایت به این جذابی طوری نوشته شده که همه‌پسند و همه‌خوان نباشه.

ولی

اگر میخواید یه دنیای متفاوت از شهدا رو ببینید، یه روایت متفاوت از شهدا رو بخونید، با همه‌ی چیزایی که گفتم و ایراداتی که ممکنه خودتون ببینید، پرتگاه پشت پاشنه رو بخونید.
اگر به من بود، دست هر جوون ۲۰-۲۵ ساله یکی‌ از این کتاب میدادم تا بخونه و نور امید تو قلبش بتابه. شاید اونم تو زندگیش، موقعیتی پیش بیاد که پرتگاهی دقیقا پشت پاشنه پاش باشه. شاید روایت علی جعفری بهش کمک کنه از این پرتگاه بپره تو آغوش خدا.

📚پرتگاه پشت پاشنه 
✍🏻 مجید اسطیری
🌐 خط مقدم
‌
پ.ن: از ناشر محترم بابت تغییر جلد کتاب متشکرم. خدایی نمیشد جلو بچه این کتابو خوند شب کابوس میدید با این طرح جلد 😬