یادداشت نعیمک

        اول‌های داستان کش‌دار بود. کلاْ خیلی توضیحات واضحات می‌دهد و فکر می‌کنم به خاطر سبک نویسنده یا شرایط و زمانه‌ای است که چنین داستانی را نوشته و هنوز مثل الان این قدر شلوغ‌پلوغ نبود. شاید هم بوده و من خبری ندارم از بازار کتاب‌های فانتزی. هنوز مثل جلد قبل همه چیز زیادی واقعی است و یک تلخی عجیبی سرتاسر ماجرا هست. انگار هر موجود و شخصیتی که وارد کتاب می‌شود یک جورهایی عجیب است و خود دارن که حالا سر جایش هم نیست. کتاب خشن‌تر و ترسناک‌تر و جدی‌تر شد و نمی‌دانم هنوز در دستۀ نوجوان قرارش بدهم یا نه؟ یعنی این قدر روزگار گوگولی شده که انگار فقط یک سری کتاب پاستوریزه باید خواند و این کتاب پاستوریزه نیست و همه‌چیز دارد. حالا که دوباره فکر می‌کنم به نوجوان‌ها پیشنهادش خواهم کرد. چند فصل آخر کتاب خیلی سریع و دردناک بود و از همان ابتدا که دارن داشت از پایان شوم حرف می‌زد اصلاً باورم نمی‌شد که چنین پایانی در انتظارمان باشد. این تلخی و بی‌پرده بودن را خیلی دوست دارم ولی یک جاهایی هم اذیتم می‌کنم.