یادداشت ‌ سید امیرحسین هاشمی

        خب سال 1401 گذشت. تموم شد. خودش که رفت، چیزی ازش  می‌مونه؟ لااقل خاطراتش می‌مونه  و برای اهل کتاب و مطالعه، تجربه‌های مطالعاتی از چیزهای به‌یادماندنی‌ای است که با خودشون به سال جدید می‌برن.
قصد دارم بعضی از کتاب‌هایی  که امسال دوستشون  داشتم یا چیزی بهم اضافه کردن رو  براشون یاداشت بنویسم که در خاطره‌ی بهخوان هم بمونه.
مع‌الاسف از آین رند تا همین چند سالِ خیلی اخیر  چیزی به فارسی ترجمه نشده‌بود و هنوز که هنوز است بعضی از رمان‌های معروفش مثل "اطلس شانه بالا انداخت" به فارسی ترجمه نشده‌اند با اینکه تو فضای ادبیات سیاسی است که تو ایران جزو ژانرهای فراگیر مطالعاتی مردم است. خلاصه چند وقت است یه چیزایی ازش ترجمه شدن، مثل "کاپیتالیسم آرمان ناشناخته" و همین داستان کوتاهِ "سرود".
بریم سراغ خود این کتاب. اول اینکه پشت جلد کتاب رو نخونید، رسماً اسپویل داره. آخه این چه کاریه ناشرِ عزیز؟
از ویژگی‌های اساسی نوشته‌ها و داستان‌های آین رند کنایی بودن و زبان تند آنهاست که این داستانِ کوتاه نیز از این قاعده مستثنی نیست. از نکته‌های جدید و بدیع کتاب هم این است که نویسنده سعی کرده‌است با ایجاد تعلیق و کشش داستانی توسط ویژگی‌های دستور زبانی، داستان خودش رو روایت کنه که خلاقیت جالبی است. این ویژگی کار ترجمه کتاب رو هم سخت می‌کنه اما مترجم واقعا از پس ترجمه این اثرِ زبان‌محور درآمده است و ترجمه‌ی تمیز و تقریبا بی‌ایرادی را ارائه داده‌است.
در پایان اوصیکم به مطالعه‌ی این کتاب مختصر و جمع‌وجور.