یادداشت مونا نظری

         هفت جاویدان یک رمان فانتزی و اسطوره‌ای درباره جمشید، پادشاه بزرگ و اسطوره‌ای ایران است که وقتی توانست ایران را به شکوه و قدرتی باورنکردنی برساند، دچار کِبر شد و فره ایزدی را از دست داد. همان موقع بود که ضحاک ماردوش توانست بر ایران مسلط شود. 
نوروز و هفت سین از یادگارهای جمشید هستند. 

 این که یک رمان فانتزی و اسطوره‌ای ایرانی نوشته شده‌باشد، خودش به اندازه کافی هیجان انگیز هست. اما هیجان جذاب‌تر این است مرجان فولادوند از دل اسطوره‌ی جمشید داستانی خلق می‌کند که آینه روزگار ماست و مسئله‌های و پرسش‌هایی از دل داستان برمی‌آیند که پرسش‌های بنیادینِ ایرانیِ امروزند.

 لباسها، غذاها، نام‌ها کاملا ایرانی‌اند. زبان داستان زیبا و باشکوه است. فضاسازی آنقدر با جزئیات شرح داده شده و شخصیت‌ها آنقدر زنده و جذابند که اگر کارگردان بودم برای ساختن یک سریال اقتباسی از این رمان تردید نمیکردم.

خواندن این رمان سه جلدی حوصله میطلبد، اما تجربه ناب و لذت بخشی است. برای نوجوانهای ۱۶ سال به بالای پُرخوان و بزرگسالان مناسب است.