یادداشت شایان شیروانی

        فک کنم این کتاب رو هر کسی بخونه اولین کاری که می‌کنه کشور خودمون رو باهاش مقایسه می‌کنه، مخصوصا اون قسمت سانسورش...

خب برای منی که با کتاب‌های کمیک زندگی کردم یه تجربه جدید و عین حال جذاب بود ولی چند تا نکته به نظرم می‌رسه که گفتنش خالی از لطف نیست. 
۱- این کتاب رو نمی‌شه فقط تو دسته مصور قرار دادش چون محدود به داستان نشده و روایت‌های تاریخی و سفرنامه‌ای رو در قالب تصویر به منه مخاطب ارائه داده.
۲- کتاب‌های مصور برای رنج سنی بزرگسال تقریبا جاشون خالیه تو ایران  و نشر اطراف چندتا کار خوب ترجمه کرده.
۳- خیلی‌ها کتاب‌های کمیک رو به عنوان کتاب قبول ندارن ولی اسمِ این دست کتاب‌های مصور رو گرافیک‌ ناوْل گذاشتن که در قالب داستان شروع می‌شه اما به داستان محدود نمی‌شه و روایت‌های غیرداستانی هم شاملش می‌شه یعنی متفاوت از کتاب‌های کمیک این کتاب‌ها رو می‌دونن‌.
[ ذهنِ خسته‌م همین چیزا رو درک می‌کنه، ببخشید که سرتون رو درد آوردم ]