یادداشت Yegane Hamidian

        نوشته‌ی پشتِ جلد گویای شاهکار بودن این کتاب هست، پس در این‌باره سکوت می‌کنم.
برای استنباط رویداد‌های داستان باید آنچنان غرق در واج‌ به واجِ نامه‌ها بشوید تا  درک شرایطی خاصی که نویسنده با استفاده از قلم کاراکتر توصیف می‌کند برایتان آسان شود.
با اینکه در انتها، امتداد روزها چون چراغی روشن شد، مخاطب همچنان قادر به پیش‌بینی روزهای آتیه هست که قرار است چه سرنوشتی برای شخصیت‌هایی که مدتی با آنان زندگی کردیم رقم بخورد.