یادداشت Soli

Soli

Soli

1404/4/14

        چند روز پیش یکی از دوستانم گفت "کاش فلانی تا ابد زنده می‌ماند." گفتم "نفرینش نکن، زندگی ابدی نفرین است."
اما بعد از خواندن این پنجاه صفحه، واقعا آرزو کردم ای‌کاش این آدم هیچ‌وقت نمی‌رفت. کاش تا ابد زنده می‌ماند.
چه‌قدر جای همچین کسانی امروز خالی‌ست. 

_ما زیر بار سختی‌ها و مشکلات و دشواری‌ها قد خم نمی‌کنیم. ما راست‌قامتان جاودانه‌ی تاریخ خواهیم ماند، تنها موقعی سرپا نیستیم که کشته شویم و یا زخم بخوریم و بر خاک بیفتیم و الّا هیچ قدرتی پشت ما را نمی‌تواند خم کند. 
صفحه آخر کتاب
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.