یادداشت Zahra Heidari

        زندگی و رنج دو بخش جدا نشدنی از هم هستن
جایی که دین رفت کنار خلائی به وجود اومد
دین برای تمام سوال های معنا محور انسان پاسخی داره : خدا 
اگر بپرسه هدف زندگی چیه میگه قرب الهی .
اگر رنج بکشه میگه ازمایش الهیه .
اگر بپرسه درست چیه ، غلط چیه میگه دستورات خدا
اما وقتی دین کنار بره اون موقع معنا و هدف زندگی چی میشه ؟
رنج چه معنایی پیدا می کنه ؟
مبنای درست و غلط چی میشه؟ 
راه درست رو دیگه از کجا باید پیدا کنیم ؟ 
و سوالات متعدد دیگه .
(البته این کتاب قرار نیست به این سوالات جواب بده)
ویکتور فرانکل صفحه ۵۳ کتاب گفت «افرادی که زندگی درونی غنی و پر بار داشتن بهتر از سایرین دوام آوردن»
فکر می کنم من زندگی درونیم رو طی سال های کنکور تا اینجا ساخته بودم بدون اینکه حتی متوجه باشم؛ زندگی درونیم و امید به یک سری چیز ها در اینده من رو سر پا نگه داشت .
حالا آدم هایی که این دنیای درونی رو ندارن در برابر سختی ها و مشکلات دو دسته میشن : 
۱.اون هایی که زیر بار این مشکلات شکسته میشن و در نتیجه اخلاقیات رو میذارن کنار و از مظلوم به ظالم تبدیل میشن 
۲.اون هایی که زخمی میشن ولی زخمی نمی زنن
کسانی که تصمیم می گیرند ادم های بهتری بشن .

پ.ن: کتاب های این مدلی اصولا جوابی بهت نمیدن مثل کتاب درباره ی معنی زندگی از دورانت 
اما در کل خوندنشون خالی از لطف نیست 
۲۰ فروردین ۴۰۴