یادداشت مهشید مددی

                من "يالوم" رو با کتاب "درمان شوپنهاور" شناختم
کتابی که هنوز جمله هاش تو ذهنم هست ,اون کتاب اونقدر قوی بود که منو وادار به شناخت بهتر یالوم کرد.
من چگونه اروین یالوم شدم "یکی از بهترین سبک های زندگی نامه نویسیه
یالوم تو سن هشتاد و چندسالگی تو جای جای کتاب دست به خودافشایی هایی میزنه کهخوانندرو وادار به خوندن ادامه کتاب میکنه.
فرآیند رشد و شکوفایی یه پسر بچه یهودی و تبدیل شدنش به اروین یالوم بی شکخوندنیه !
پی نوشت : شاید زیبا ترین بخش از نظر من اون قسمت هایی از کتابه که یالوم تصور میکنه،اروین جوون برای تراپی بهش مراجعه میکنه و جملات اون قسمت واقعا جذابه ...