یادداشت

        این خصلت آقا محمدحسن است: در ابتدا سخت است. حتی توی ذوقت می‌خورد! اما از یک جایی به بعد نمی‌دانی چطور جذب شده‌ای! می‌بینی که در فصل رفاقت، بلند بلند قهقهه می‌زنی؛ می‌بینی که در فصل شهادت، دستمال دستت می‌دهد تا اشک‌هایت را پاک کنی..
می‌بینی که با او حرف می‌زنی!
داش‌رسول دَمَت‌گرم، مَشتی هستی...