یادداشت نیایش بهرامی

        به عنوان اولین تجربه خواندن جدی داستان تخیلی کمی در ذوقم خورد...
این کتاب که خود اثر تالکین و برگش اثر نیگل و رحمت ترجمه اش را فرهادپور کشیده کتابی سنگین برایم واقف شد. مقدمه اش بیشتر من را یاد <بیشتر بدانیم> های کتاب تکمیلی ادبیات انداخت تا داستان. البته قضاوت بی جا نمی کنم شاید و قطعا من اهلش نبودم! 
اگر روی هم رفته برگ اثر نیگل را فاکتور بگیرم که به زحمت تامل فراوان در نقد های منتقدان ادبی منظور ماجرا را گرفتم بقیه داستان ها واقعا جالب بود و کاملا واضح بود که ان را یک ادم خیلی کار بلد نوشته است.
من گروهی و مباحثه ای خواندم اگر شما هم به ادبیات تخیلی علاقه ای ندارید اینطور بخوانید تا از کتاب زده نشوید.