یادداشت

فرنوش

فرنوش

1403/3/16

خانه ای که در آن مرده بودم
        این دومین کاری بود که از این نویسنده می‌خوندم… همونطور که انتظار می‌رفت این یکی حتی بهترم بود… کاملا معماییه اما بهت استرس نمی‌ده و خوبیشم همینه… اونقدر غرقت می‌کنه که نمی‌تونی نخونیش… همونطور که توقع داشتم آخرش پرامو ریختوند! طی خوندنش هی حدس می‌زنی بعد درست از آب در میاد می‌گی وای چه باهوشم من ولی تهش یه جوری همه چی برعکس می‌شه و هیچی اونی نبوده که فکر می‌کردی و برگات می‌ریزه!
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.