یادداشت عطیه میرزاامیری
1403/9/17
این اولین کتابی بود که از نوتومب میخوندم و برام سوال شد چطور آملی نوتومب تونسته با طرح موضوعی پیچیده، عجیب و روانشناختی این چنین روان و ساده این داستان رو بنویسه؟ این کتاب در حین سادگی به یکی از مهمترین نکات تربیتی و روانشناسی اشاره میکنه: دلبستگیهای ناایمن مادر به فرزند و سرگذشتهای این چنینی. عجیب. ساده. ترسناک و حتی تکان دهنده.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.