یادداشت فعلا هستیم

        
دهکده استپانچیکوو ( در ایران ناشناس)یک مضحک خشن است که به زبانی بسیار غنی و رنگارنگ نوشته شده است.  فئودور داستایوفسکی به طرز ماهرانه‌ای مجموعه‌ای از شخصیت‌های عجیب و غریب را خلق می‌کند…
مادرش، بیوه ژنرال - یک روان پریش واقعی.
 فوما مستبد - یک سوسک بی مغز.  
و مجموعه کاملی از مفت‌خورها که با چاپلوسی به دایی کتاب متصل هستند که چیزی جز ساس‌ها، کک‌ها و پشه‌های خونخوار نیستند.
در نهایت روستای استپانچیکوو داستانی درباره حماقت و پوچی است.  «در برابر حماقت، خود خدایان بیهوده مبارزه می‌کنند» - فردریش شیلر.
حماقت و غرور قادر است انسان را به موجوداتی بدل کند که از هر افسانه ای غریب ترند.