یادداشت طیبه اژه ای
1402/4/1
مدام کتاب رو برمیداشتم، به زور یکی دو جمله میخوندم و اونقدر جملات گیج‌کننده بود که کتاب رو دوباره میبستم.. گفتم من واقعا نمیکشم این کتاب رو بخونم، هر یک جمله‌اش عذاب‌آوره برام. گفت خب انگلیسیشو بخون.. گشتم دنبال ترجمه‌ی انگلیسیش (اصل کتاب آلمانیه)، شروع کردم به خوندن.. و جادوی کلمات.. اونقدر تک تک جملات زیبا و آهنگین و پرمعنا بودن که تا نیمی از کتاب رو یک نفس خوندم.
این اولین تجربه‌ام نیست از داستان کتاب‌های شاهکاری که ترجمه‌شون در بهترین حالت "معمولی" محسوب میشن..
خدای‌چیزهای کوچک، خشم و هیاهو، لولیتا،...
خوندن کتابا به زبان اصلی رو هفت هشت ساله جدی‌تر گرفتم و با خودم میگم چند تا کتاب قشنگ بوده که توی این سالها احتمالا فقط بخاطر ترجمه‌ی بد از دست دادم؟ چندتا کتاب بوده که توی همون چند صفحه‌ی اول رهاشون کردم در حالی که شاهکار بودن؟
پ.ن: وقتی در حال نوشتن بودم ترجمه‌ی دیگه‌ای از کتاب پیدا کردم که انصافا خیلی خوب بود.. اگر خواستید کتاب رو به فارسی بخونید، پیشنهاد من ترجمه‌ی سونیا سینگ از انتشارات مجیده.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.