یادداشت راضیه بابایی

                روایت ایران نرسیده به امارات از جزئیات سفری می گوید که نویسنده به جنوبی ترین جزیره  ایران داشته است. جزایری سه گانه که بین ایران و امارات محل مناقشه است.در ابتدا نویسنده از چرایی تصمیم به نگارش کتاب می گوید و در خلال روایت سفر و دیدن جزیره و افراد و ماجراهای آن به تاریخ هم گریزی می زند.
از زمانی که پرتعالی‌ها جنوب ایران را تصرف کردند تا زمانی که صفویان ،قاجار و پهلوی سعی در باز پس گیری آن داشتند.نویسنده از مدارک ساواک،سخنان مصدق و جلال عبده برای آزادی این جزایر می گوید و از رفتار محمدرضا پهلوی در قبال بحرین و این سه جزیره.
در نهایت نیز رفتار حکومت جمهوری اسلامی ایران را در قبال بوموسی موشکافی می کند. همچنین به ریشه نام و اسامی جزیره توجه کرده و خواستگاه‌ فارسی آن را برای خواننده شرح می دهد.
سبک زندگی و رفتار و درآمد اقتصادی این جزایر از بخش های دیگر کتاب هستند. 
نویسنده تلاش کرده است با ذهنی خالی و بدون تعصب ایرانی با ماجرای این جزایر برخورد کند و از این روایت منصفانه‌ی اثر بیش از همه خواننده سود می برد چون دلایل ایران برای نشان دادن مالکیت خود بر این جزایر از حقایق تاریخی  آشکار می‌شود.
و نقش انگلیس بیش از پیش خود را نشان می دهد.
در پایان کتاب علاوه بر ایجاد حس امید در دل مخاطب،خواننده ترغیب می شود که سفری به بوموسی داشته باشد.  همچنین اقتدار،شجاعت  و قدرت ایران امروز  در حفظ خلیج فارس و جزایر آن ،حس وطن پرستی مخاطب را زنده می کند.
بزرگترین ایراد کتاب تکه تکه بودن روایت در اوایل اثر است.وقتی که هنوز مخاطب به فضای کتاب خو نگرفته است و مدام باید متمرکز و متوجه‌ی پرش های زمانی باشد. 
کتاب مناسب مخاطب ۱۵ تا ۱۸ و بزرگسال