یادداشت R.
1404/2/26
خوشبختی فردا نمی شناسد. دیروز هم نمی شناسد. خوشبختی نه برای گذشته حافظه ای دارد و نه امیدی برای فردا. برای خوشبختی جز امروز وجود ندارد. آن هم نه یک روز، بلکه فقط لحظه حال!
به این می اندیشم که چه باعث شد این کتاب را بخوانم، و هیچ نمی دانم
شاید اسم داستایفسکی بر روی کتاب مرا به تورگنیف رساند
شاید جایی عکسی از کتاب را دیدم و ندا سر می داد که مرا بخوان
خب ستاندم و خواندمش
قلبم هم بسی مچاله گشت
بجز 5 چه نمره ای می توانم بدهم؟!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.