یادداشت فاطمه عرب‌اسدی

        بسم‌اللّه‌الرحمن‌الرحیم
کتاب استامبولی اثر آقای منصور ضابطیان..
کتاب، سفرنامه است و هر آنچه  که از یک سفرنامه انتظار می‌رود در آن جریان دارد. اینکه شما  گوشه‌ی دنجی را برای خواندن سفرنامه انتخاب کرده‌ایدو درحالت سکون و سکوت ، قصه‌ی سفر را با حواس پنجگانه‌تان  درک می‌کنید ، نشان  از موفقیت سفرنامه در ابلاغ رسالتش دارد. توصیف اماکن و گریزهای بجا و مُجملِ تاریخی  بر لطافت کتاب افزوده..غافلگیری یکی از قلق‌های نویسندگی آقای ضابطیان است. مخاطب را برای دیدن یک قبرستان تاریخی باخودش همراه می‌کند و یکهو می‌بینید قبرستان ایرانیهاست و قص علی هذا..
مصاحبه با زولفو اگرچه کوتاه بود ولی خیلی دوستش داشتم. آدم وقتی در سفرنامه به کشوری دیگر با شخصیتی روبرو می‌شود که شاعران و هنرمندان کشورش را می‌شناسد چقدر از اینکه تمدن و فرهنگ کشورش در مرزها محدود نشده‌، لذت می‌برد.
مخلص ‌کلام اینکه کتاب ارزش چندبارخواندن را دارد.