یادداشت عارفه افجه‌ای

        از ماجراجویی و کارگاه‌بازی آغشته به فلسفه‌ش واقعا لذت بردم. جنون اسکار برای کشف پاسخ معما برایم غبطه‌برانگیز بود. شیوه‌ی روایت‌ش به راستی میخکوبم کرده بود و فارغ از داستان به این فکر می‌کنم که می‌توان در دل مدرن‌ترین شهر دنیا قصه‌های اسطوره‌ای خلق کرد و خلاقیت و ذوق را زنده نگه داشت و چنین پسری تربیت کرد  :)) 
(برا مثال اشاره دارم به داستان منطقه‌ی ششم که پدر اسکار برایش تعریف کرد)