یادداشت محسن مهدی فر

        اخیرا دو کتاب ژانر از بانوان نویسنده ایرانی مطالعه کردم یکی از خانم ضحی کاظمی و دیگری همین کتاب از خانم باقری، اولین دلیلی که من کتاب رو دست گرفتم ابتدای کتاب بود که به صورت نمونه مطالعه کردم و فضایی که مرا گرفت ترسیمی از فضای خشک بی آبی، حس و حال افراد... پایان کتاب شاید کمی برایم غمگین بود اما تبریک می گویم به خانم باقری به خاطر این اثر، با این حال دوست 
 داشتم فضاسازی ها ، معرفی شخصیت ها بیشتر باشد گاهی در میانه های کتاب فکر می کردم نویسنده فقط برای خودش نوشته است چون برخی موارد خیلی سریع رد شده است.برخی از اصطلاحات معماری نیاز به توضیح بیشتر داشت دوست داشتم شهر زیرزمینی بیشتر توصیف می شد حتی شخصیت پیر ها، و یا دیگر شخصیت ها شاید حتی کتاب قطور تر می شد این سلیقه ای است چرا که من جزئیات را دوست دارم.
خواندن این کتاب را به علاقمندان ژانرخوان توصیه می کنم