یادداشت عطیه
1404/3/13
"ایرانی نبودم، از خاور دور، از سرزمین خورشید تابان آمده بودم. اما غرور شکسته شده ام در هیروشیما و ناکازاکی را اینجا - هزاران کیلومتر دور تر از سرزمین مادری ام - باز یافتم" چه قدر این خانم سختی کشیده بودن و واقعا این اندازه تلاش بی پایانشون تحسین برانگیزه خدا رحمتشون کنه. فضای کتاب رو دوست داشتم . داستان به شدت روان و سریع پیش میرفت و از جزئیات اضافی پرهیز کرده بود که البتهههه همین موضوع یه جاهایی شده بود نقطه ضعف. از نظر من باید یکم توضیح بیشتری از زمان آشنایی خانم بابایی و اقا میگفتن و خب بعضی قسمت ها ابهام داشت ولی در کل کتاب به دلم نشست و الان هوس دیدن یه سریال ژاپنی کردم
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.