یادداشت فهیمه پورمحمدی
1401/6/30
ساری سبز داستان زندگی یک مرد آزارگر است که توسط خود نفرتانگیزش روایت میشود، در واپسین روزهای عمرش. پرکشش است، صبح شروعش کردم و شب تمام شد، ترجمه هم عالی است، اما راوی به شدت ضد زن است و ممکن است از خواندن نظراتش آزرده شوید. به علاوه، این مرد را یک زن نوشته و این موضوع احساس میشود. پی نوشت ۱: پیرها ترحم برانگیزند؛ ناتوانی و درماندگیشان را میبینی و یادت میرود آنها هم روزگاری جوان بودهاند و ظلم کردهاند. بعضیهایشان به واسطهی زوال حافظه، به یاد ندارند با اطرافیان چه کردهاند، اما بعضیها گرگند در لباس بره؛ در ظاهر ناتوان و فرسوده و در باطن همچنان خبیث. پی نوشت ۲: با چاشنی lgbt
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.