یادداشت Fateme.j

        ثافون دوباره اعجاز قلمش رو به من نشون داد!
خیلی وقتا با خودم میگم کاش ثافون هنوز زنده بود و خلق میکرد، کاش هنوز میتونستم از قلمش لذت ببرم. قلمش بی نقص نیست، اما فوق العاده ست برای من! ثافون دقیقا از همون دسته افرادیه که میدونن چطور جوری فضا سازی کنن که حتی اگه داستان هایی که می‌نويسن معمولی باشن، تو رو توی فضا و حس و حالشون غرق کنن طوری که انگار همون جایی که داری زندگی توی اون فضا و مکان رو تجربه میکنی.
داستان های این کتاب چندان شاهکار نیستن، بعضی هاشونم یه ربط هایی به مجموعه گورستان دارن اما نه چندان مستقیم. شاید تا حدی برای اینکه قبل از گورستان خونده بشه هم مناسب باشه خصوصا برای آشنایی با سبک قلم نویسنده.
خدای من، باورم نمیشه گورستان رو تموم کردم، شهر مه رو هم خوندم و الان واقعا باید از قلم ثافون دل بکنم، تا شاید روزی دوباره برگردم و کتاب هاش رو باز کنم تا ثافون دوباره منو به شهر بارسلون برگردونه و برام از راز های تاریکش بگه...