یادداشت راقم باشی

تاروت
        رمانی که سعی دارد در ژانر معمایی قرار بگیرد اما داستان بیشتر شبیه به مغز پیازی است که درون لایه هایی از دروغ پنهان شده و نویسنده سعی دارد با دروغ های پشت سر هم بیان ماجرای اصلی را به تعویق بیاندازد بدون اینکه از قاعده های رمان معمایی پیروی کند یا هیجان حل معما را به مخاطب القا کند.
مسیر انتقامی رمان نیز همچون اکثر قصه های انتقامی دیگر به دل سپردن شخصیت ها  و منصرف شدن از تصمیم‌شان منجر می‌شود. که قابل پیش‌بینی و دلسرد کننده است.
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.