یادداشت سید علیرضا حکیم زاده

        فوق العاده، فوق العاده و البته بسیار جانسوز..
وقتی این کتاب را می‌خواندم مدام با خودم مرور می‌کردم که در اسلام رهبری کردن مدیریت نیست! رهبری کردن یعنی پدری کردن، یعنی بگذاری فرزندت تاتی تاتی کند و زمین بخورد و هیچ نگویی،
یعنی نظر اشتباهی اگر دارد و هر چه با او صحبت می‌کنی به حرفت گوش نمی‌دهد، بگذاری برود و تو هم با او بروی و با هم سرتان به سنگ بخورد و پای انتخابش بسوزی تا رشد کند

بعد از خواندن این کتاب بیشتر به رهبری جامعه امروزمان حق دادم، تازه فهمیدم خیلی از سکوت های او پر از حرف است، پر از فریاد کمک خواهی که ای مردم نگذارید دوباره بخاطر نظر یک عده نابخرد علی را به ته چاه بیاندازند و مقصر اصلی داستانش کنند..!