یادداشت مریم علویان

        ترجمه‌ی آهنگین متن به فارسی، از نقاط قوت کتاب است.
سادگی و مینیمال بودن تصاویر امکان سپیدخوانی برای مخاطب فراهم می‌کند و در تمام متن جز نقطه‌ی اوج به بعد تصاویر یک قدم از متن جلوتر هستند. از اوج داستان به بعد، کلمات وجود ندارند و تصاویر هستند که به تمامی، چگونگی حل مساله را بیان می‌کنند.
ترجیح شخصی من این است که در درام، برای حل مساله، ناگهان ید بیضائی ظاهر نشود و اگر همراهی‌ای با شخصیت اصلی وجود دارد، یا از ابتدا حضور داشته باشد و یا فقط در نقش مشاوری دور باشد. در این داستان فُکی اواخر قصه وارد که می شود که مشکل را حل می‌کند و شخصیت اصلی تصمیم گیری و انجام راه حل را خودش به عهده ندارد.