یادداشت n.rezaei
1402/5/11
هوالحق با این کتاب گریه کردم، خندیدم و بزرگ شدم، یاد گرفتم میتوان در سخت ترین شرایط به لطف و مهربانی خداوند متعال امیدوار بود و کارهای بزرگ کرد. یاد گرفتم بزرگی به اسم و رسم و تحصیلات و شغل و حرف نیست، بزرگی به روح و جان آدمی است، وقتی این کتاب را میخوانی احساس میکنی مشکلات پیش چشمت رنگ میبازد و دنیا جایی برای کارهای مهمتر می شود. برای من این کتاب پر از ای کاش من هم ...... بود. کتاب را بخوانید و در حال و هوای آن غرق شوید و هرگاه زندگی برایتان سخت و دشوار شد و روزمرگی ها نا امیدتان کرد سری به روایت های این کتاب بزنید. 🌸🌸
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.