یادداشت ‌ سید امیرحسین هاشمی

        اینجانب معلم، 
آرزویی برای خوب بودن. 

0- حدودا 2سال پیش این کتاب را خوانده بودم. در ماه گذشته برای آماده شدن برای کلاس درسی برای بچه‌های دهمی و یازدهمی، دوباره به سراغ کتاب رفتم. این مواجه دوباره چند تا آورده داشت برایم:
اول فهمیدم که چقدر ایده‌های کتاب ته‌نشین شده بوده در ذهنم‌؛
دوم اینکه اهمیت خیلی مباحث کتاب رو در بار اول مطالعه نفهمیده بودم و بار دوم مطالعه خیلی از نکات رو برایم جدی‌تر کرد؛
سوم هم اینکه مواجه با یک متن به عنوان معلمی که می‌خواهد برخی موارد آن را تدریس کند، خیلی تفاوت دارد با مطالعه‌ٔ عادی. 

1- اگر نوشتن یک متن مُنَقَّح و شفاف برایتان مهم است، یکی از بهترین گزینه‌هاست این کتاب. 
در کنار شرح نظری و اهمیت موضوع، کتاب مالامال از مثال‌های خوب است برای مطالعه؛ برای مثال در مورد اصل ترغیب (همینکه اول متن رو جذاب شروع کنیم که خواننده درگیر متن شود) آقای موحد این مثال را می‌آورد:

"چه اتفاق عجیبی. به دست جونز اتفاق افتاد، آرام، از روی عمد، در حمام خانه، با کارد و در نیمه شب. کاری که جونز کرد مالیدن کره بگو روی یک تکه نان برشته."

نقل قولِ بالا شروع مقاله‌ای از دونالد دیویدسون، فیلسوف مشهور تحلیلی، با موضوعی فلسفی-منطقی دقیق است با عنوان "صورت‌های منطقی جمله‌های کنشی". یعنی اصل ترغیب حتی در یک مقاله تکنیکی و دقیق فلسفی هم باید رعایت شود. 

به نقل از کتاب "البته واضح و مبرهن است که..."، ص23

به بیانِ من:
در مقاله نویسی علاوه بر رعایت ضوابط، نظم و نسقِ علمی، خلاقیت هم ضروری است. عبارت بالا، شروع مقاله‌ای است آکادمیک  از دونالد دیویدسون(2005-1917) با موضوعی فلسفی-منطقی دقیق یا عنوان" صورت منطقی جمله‌های کنشی". پس نباید لزوما برای دقیق و حرف جدی زدن، عصا قورت داده  و غامض بنویسیم...

البته مقاله نوشتن کار هر بنی بشری نیست و ترکیبی است از استعداد و هنر و جهد و تلاش. در ضمن باید بخوانیم، بنویسیم، خوانده‌شویم، نقد کنیم و نقد شویم تا یاد بگیریم و خوب بنویسیم.


2- کلا از زمانی که این کتاب را خوانده بودم تا الان، اندکی بیشتر با آقای موحد و نوشته‌هاشون آشنا شده ام و این مورد هم قطعا روی داوری‌ای که از این اثر داشته ام تاثیرگذار بوده است.