یادداشت فاطمه سادات مظلومی

        باغ اسلیمی را باید این روزها خواند
- این روزها که برگزیده‌ی قلم زرین شده؟
+ نه؛ این روزها که نزدیک اربعین است!
باغ اسلیمی یک عاشقانه‌ی آرام از وصل و هجران است
شخصیت‌پردازی نویسنده بی‌عیب و نقص و جاندار است، جوری که برای هر شخصیت می‌توانی ۱۰تا ما به ازا در اطرافیان پیدا کنی.
روند داستان بسیار منطقی و بسیار غافلگیرکننده است و این هنر نویسنده است که بی‌آنکه متوسل به وقایع غیرممکن و ماورایی شود، حادثه‌هایی خلق کند که نبض داستان را بالا و پایبن ببرد!
زبان داستان بسیار هماهنگ با شخصیت‌هاست اما هرگز یکپارچگی زبانی داستان ازبین نرفته و از آنجا که هر فصل از زبان یکی از شخصیت‌هاست با تفاوت‌های توصیفی و زبانی و اندیشه‌های شخصیت، کاملا متوجه تغییر نگاه‌ها می‌شویم.
هیچ اتفاق کوچک و بزرگی در کتاب بی‌دلیل نیست و بالاخره یکجای قصه معلوم می‌شود که فلان دیالوگ یا فلان اتفاق، چرا رخ‌داد؟
کتاب کمی نیاز به حوصله دارد چون نویسنده اصلاً تصمیم نداشته بی‌آنکه مفهوم مدنظرش را در ذهن مخاطب جا بیاندازد، از آن گذر کند.
رمان پر از تصاویری ست که در ذهن مخاطب به یاد می‌ماند و پر از جملاتی که می‌شود زیرشان خط کشید و به خاطر سپرد.
خداقوت به بشری صاحبی عزیز که حاصل چندسال تلاش برای نوشتن این اثر را در برگزیده شدنش در جایزه جهانی اربعین و قلم‌زرین، دید😊