یادداشت علیرضا نژادصالحی

        بعد از «پشت سرت را نگاه کن»، این کتاب دومین رمانی بود که از سی‌بل هاگ خواندم. از آنجایی که به تریلرهای جنایی و پلیسی و معمایی علاقه‌ی زیادی دارم، بیشتر رمان‌های قالب‌داری که خوانده‌ام از این گروه بوده‌اند. شاید قلم خانوم هاگ برای خیلی‌ها جذاب باشد. اما برای من هر دو کتاب معمولی (و شاید با ارفاق، خوب) بودند.