یادداشت آیلار اسماعیلی

        ادی در سن دوازده سالگی بالغ است. مانند مادری برای خواهرهای کوچکش است. صبر می‌کند و صبر می‌کند درواقع یاد گرفته است که صبور باشد. اما ناگهان متوجه می‌شود نمی‌تواند اینطور ادامه دهد. 
کتاب خیلی خوبی بود اما باورم نمی‌شد اشکم را درآورد اما این کار را کرد. 
همیشه سرنوشت کودکانی که اسیر والدین بی فکر و غیرمسئول می‌شوند به خوبی ادی به پایان نمی‌رسد کاش حواسمان به کودکان و انسان‌هایی که به دنیا می‌آوریم باشد.