یادداشت فرزین خاکی

        انتظارم چیز دیگه‌ای بود، چیزی شبیه کتاب  «اشوزدنگهه» آرمان آرین که عملاً شخصیت منجی رو توی تاریخ تطور می‌داد و درام زندگی‌ش رو بیان می‌کرد. شاید معرفی درستی بهم نشده بود.
من خیلی نتونستم با زاویه دید و حالات و احساسات نویسنده نسبت به شخصیت امام که موضوع اصلی کتاب بود هم‌راه بشم. این میزان از مبادی آداب و سرسپرده بودن در نسبت با شخصیت داستان برام قابل هضم نبود (که البته در نسبت با امام معصوم طبیعیه). شاید به قول رضا امیرخانی، اصلا نباید درمورد زندگی معصومان داستان نوشت، چون اولا ما به شخصیت مسلط نیستیم، و دوما اجازه نداریم مسلط‌نمایی بکنیم!
ولی در کل چیز ارزش‌مند این کتاب برای من، آشنایی با جزئیاتی از روزهای پس از شهادت امام حسن عسکری (ع) بود که از این کتاب یادگاری موند برام.