یادداشت محمدمهدی حیدری

        کتاب ضعیفی بود. تهش می‌خواست اینو بگه که با امام حسین و فرهنگ عاشورا میشه در هر زمینه‌ای کار کرد و به قله رسید.
مطالب اصلا منسجم نبودند و نویسنده عملاً در این کتاب -برخلاف بعضی از کتاب‌های دیگرش - حرف خاصی برای گفتن نداشت. البته گاهی میشد که چند جمله‌‌ی زیبا در کتاب مطرح می‌شد. می‌گفتم خب استثناءً اینجا حرف‌های به.درد‌بخوری زده. اما چند خط پایین‌تر پاورقی زده بود که این جمله از فلان عالم با از فلان کتاب است. /:
به معنای واقعی کلمه پیر شدم تا تمومش کردم! 😩