یادداشت حجازی

        نثر کتاب شدیدا روان است و‌دقیقا حس میکنی نشستی پای صحبت عزیزی و او زندگی اش را نقل می‌کند. در عین حال جوری همه حواست را درگیر می‌کند که خودت را درون جریان کتاب حس میکنی. انقدر که جاهایی می‌رسد که حتی در بدنت دردهایشان را حس میکنی.
از جمله کتاب هایی بود که بی وقفه‌خوندم