یادداشت فاطمه ابویسانی

        این مجموعه شعر مثل قدم‌زدن توی یک مزرعه خالیه که باد دونه‌به‌دونه کلمات رو روی پوستت می‌نشونه 🌬️🌾. شعرهاش پر از تصویرهای تازه و خیال‌انگیز هستن؛ مترسکی که از دوردست به ما نگاه می‌کنه، انگار قصه‌های فراموش‌شده زمین رو به یاد میاره. هر بیتش بوی خاک باران‌خورده و آفتاب آخر تابستون رو داره، با کمی تنهایی و کلی فکرهای شاعرانه.