یادداشت پرنیان سجادپور

        برخلاف انتظارم و بدبینی‌م به نویسندگان ایرانی فعلی، خیلی خوب بود. وقتی شروعش کردم، مطمئن نبودم که دیر یا زود بی‌خیالش نشم و نیمه‌کاره رهاش نکنم؛ اما طولی نکشید که خودم رو لب دریا پیدا کردم. دریایی که بارها توی داستان تکرار می‌شه و هر بار یک روایت تازه و مهم برای خواننده داره. شخصیت‌پردازی‌ها و مهم‌تر از اون، فضاسازی و توصیفات داستان برای یک ناولا درخشان بود.