یادداشت عین راء

        همین اول کار باید بگویم که یک جای کتاب بلند بلند زدم زیر گریه و هرکار کردم گریه ام جمع نشد و بعد که فهمیدم شخصیت اول کتاب، یک شخصیت فرضی است و این کتاب رمانی بر اساس واقعیت است، میخواستم خودم را حلق آویز کنم! داشتم به شباهت این کتاب با کتاب شب صورتی آقای سالاری فکر می کردم که در آن جا هم نوجوانی عاشق نوجوانی می شود و یک دفعه همه چیز به هم جوش می خورد. بعد فکر کرده بودم که در شب صورتی ماجرا الکی است و اینجا واقعی و چه‌قدر خوب که نسخه واقعی آن ماجرا هم پیدا شد که الان فهمیدم الیاسِ ماجرا وجود خارجی ندارد! و سخت اندوهناک شدم از این مسئله. 

 معبد زیرزمینی یک رمان بر پایه واقعیت است. کتاب به شدت ساده نوشته شده. ساده نه به معنای به درد نخور! نه. بلکه به معنای بالا و پایین کردن های عجیب و غریب و زمان و مکان را جا به جا کردن و سرعت روایت را تند و کند کردن و حتی زاویه دید را عوض کردن! من خیلی این ها را حس نکردم و اذیت ناشی از این مسائل هم پرش به پر من نگرفت. در عوض یک سادگی خوشمزه در کتاب بود که انسان را جذب می کرد. تعلیق خوبی که نویسنده ایجاد کرده بود و همچنین قلم گیرا و روان، باعث می شد که کتاب بدون آن که زمین گذاشته شود خوانده شود. 

خوشحالم از خواندن این کتاب و به نظرم برای متوسطه اول به بالا کتاب مفیدی خواهد بود.