یادداشت محدثه محمدزاد

        فقط دو خط:
شخصیت‌پردازی اینس رو دوست داشتم؛ برّان، محکم و دوزخی.
+
چیزی که از ذهنم نمی‌ره: اون‌جایی که می‌گفت تو دوزخ نمی‌شه گریه کرد... امان، امان... 
.
.
.
إرحم من رأس ماله الرجاء و سلاحه البکاء... شب جمعه‌ای با نمایش‌نامهٔ سارتر!