یادداشت نعیمک

        از کمیک‌های ایرانی که خیلی قدیمی است و همین باعث شده بود که یک ویژگی خوب داشته باشد. شبیه مانگاها و کمیک‌های امروزی نشده بود و تلاش کرده بود خودش گلیم خودش را از آب بکشد بیرون. در تصویرسازی خیلی خوب عمل کرده مخصوصاً که سیاه‌وسفید بود اما مثل همیشه در پرداخت بعضی شخصیت‌ها و صحنه‌ها هنوز هم ضعف داریم یعنی نمی‌فهمیم کجا هستیم یا این شخصیت چه قیافه‌ای دارد. وقتی داستان شخصیت منفی را گفت واقعاً دوست داشتم و ایده و اجرا نقشه هم باحال بود. متاسفانه خیلی کوتاه بود و احتمالاً به خاطر اقبالی که بهش نشد ادامه پیدا نکرد اما خب، در یک جلد تمام قصه را گفت و اینکه پایان داشت و برعکس کمیک‌های امروزی فارسی که باید منتظر باشیم نبود، و خیال‌مان را راحت می‌کرد. واقعاً کمیک ایرانی خواندن خیلی می‌چسبد و هیجان خیلی زیاد داشت.