یادداشت حانیه
1403/12/20
تنها چیزی که میتونم بگم اینه که واقعا نظر خاصی ندارم :) من تاحالا کتاب فانتزی خاصی جز هریپاتر نخوندم، برای همین نظر خیلی خاصی نمیتونم داشته باشم اگه درمورد داستان بخوام بگم؛ داستان متوسطی داشت داستانی بود که قبلا چندتا اقتباس سینمایی تقریبا مشابه ازش دیده بودم تقریبا تکراری؛ ولی روند همچنان جالب بود، یعنی یهجاهایی از کتاب حس کنجکاوی من برانگیخته میشد و دوست داشتم ادامش بدم اون هیجان محدودی که داشت رو دوست داشتم و ازنظرم خوب ولی کم بود سرعت اتفاقات و روایات تو داستان خوبه، طوری هست که حوصلهتون سر نره ولی اونقدرام زیاد نیست که هی برید سراغش! متن ادبی خیلی جالبی نداره، انگار دارید یه رمان بسیار طولانی تو چنلای تلگرام میخونید مشخصا نویسنده هیچ پیشینهی ادبی هم نداشته، چون قشنگ اضافهگویی توی متن حس میشه داستان با ظرافت نقل نشده یعنی ما برای فهمیدن حس شخصیت اصلی مجبوریم ۵ خط گفتوگوهای ذهنیش رو بخونیم که اونم در نهایت هیچ نتیجهی خاصی نداره، در رفتار و کردار ما هیچ کار خاصی از شخصیتها نمیبینیم. الان شخصیت اصلی یعنی شینگین یه شخصیت خیالی تو ذهن منه، چون شخصیت پردازی نداشت، مثلا شینگین یکجا به خودش میگفت من باید عشق لیوای رو کنار بذارم، بعد جای دیگه برخلاف اونهمه تِزی که داده بود از بیتوجهی لیوای ناراحت میشد یا جای دیگه عاشق و دلباختهی لیوای بود، ولی به ونژی قول رفتن و ساخت زندگی میداد دقیقا افکار کارکتر اصلی ضد عملش بود! پایانبندی خوبی داشت، ولی این پایانبندی اصلا منو ترغیب نکرد که سراغ جلد ۲ برم. اگه میخواید کتابو بخونید انتظار خاصی نداشته باشید، داستان فوقالعادهای نداره اگه نخوندید هم سراغش نرید، چیز خاصیرو از دست نمیدید
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.