یادداشت سپیده

        دوستش داشتم
فضای قشنگ و دوست داشتنی ای داشت. ریتمش برخلاف بیشتر رمانای کلاسیک کند نبود و خوش خوان بود که البته اینکه برای کودکان نوشته شده قطعا بی تاثیر نیست😅(البته این چیزی از جذابیتش برام کم نکرد)
همراه شدن با یه دختربچه نابغه و استثنایی که پدر و مادرش متوجه هوش و استعدش نبودن جالب بود و درباره عشق بی حد و اندازه‌ش به کتابا و درک نشدن از سمت والدینش به این خاطر، خیلی باهاش همزادپنداری میکردم.
طنز جالبی روی فضای داستان حاکم بود هرچند که یه کوچولو درباره بعضی چیزا اغراق شده بود.(مگه میشه یه بچه رو پرت کنی اون طرف حیاط و چیزیش نشه؟😅) البته اینم به نظرم نقطه منفی نیست چون همونطور که گفتم: نویسنده داستان رو برای بچه ها نوشته و توی اینجور داستانا این موارد طبیعیه.
درکل خوندنش تجربه شیرینی بود و در خاطرم خواهد موند.🙂
امیدوارم شما هم بخونید و لذت ببرید.