یادداشت رُقآف.

        آبنبات هل‌دار برای من اول مثل یک زنگ تفریحِ بعد از کلاس خسته کننده‌ی ریاضی بود. اما رفته رفته با داستان کتاب زندگی کردم و انتظار کشیدم تا ببینم چه می‌شود. طنز و قلم کتاب دوست‌داشتنی و زیبا بود. همینکه آدم از دست شخصیت‌های کتاب حرص بخورد یا با آنها عصبانی شود یا بخند و گریه کند یعنی قلم نویسنده تاثیر خود را گذاشته.
کتاب مفرح و جالبی بود برای منِ دهه هشتادی که گوشه‌ای از دهه شصت را با محسن و خانواده‌اش زندگی کنم.