یادداشت مجتبی

        خیلی قشنگ بود.یکی از بهترین کتاب هایی بود که خوانده‌ام. نویسنده خیلی  خوب احساسات شخصیت ها را توصیف کرد.قشنگ  حس و حال یک بیمار که سوء تغدیه داره  رو متوجه میشی.یکی از معدود کتاب هایی آدم رو متوجه حال بیمار می‌کرد ولی غمگین نبود.آدم باهاش غصه نمی خورد.اگر این کتاب رو دوست داشتین، حتما (آنجا که هندوانه ها می رویند)رو بخونین.البته آنجا که هندوانه ها می رویند یکم غصه ها داره.