یادداشت صَعوِه

        گفته های بقیه دوستان در خصوص این بخش از کتاب خانم نجم آبادی کافی و جامعه.
من از دید خودم که هنوز مطالعاتم زیاد نیست و به خصوص در این موضوع که کلا هیچی نخونده به حساب می آم بگم که: با وجود منابع زیادی که نویسنده استفاده کرده و در واقع می شه گفت منابعی که یکسریشون حتی نایاب به حساب می آن؛ بازم سر و ته حرف نویسنده معلوم نیست. یعنی تو مقدمه می گه این فقط اروپا نیست که روی ایران تأثیر گذاشته؛ بلکه ما تبادل فرهنگی داشتیم؛ در حالی که اون جنبه اش بررسی نشده یا لااقل اشاره بهش نشده (تو این بخش که ترجمه فارسی داریم ازش)
و واقعا اگر کامل بود؛ با توجه به سرفصل های جذابی که نویسنده ذکر کرده حتما لذت بخش تر بود و دقیق تر(هر چند که خود بخش یک هم جالبه که اجازه چاپ دادن بهش.) اما نیست! 
نویسنده هم هی ما رو به فصلای دیگه ارجاع می ده و لج آدم حقیقتا در می آد سر این:)
خلاصش اینکه: از کتابی که شاید ۲۰ صفحه کتابنامه اش هست انتظار بیشتری می ره. اما من نگاهی که به داده های هنری داشته تو همین بخش رو هم جدید و جالب می دونم.
امیدوارم بذارن بقیه اش رو بخونیم که حرصشو نخوریم:)