یادداشت سعیده شبرنگ

        خاطرات آقای #محمددلاوری از قریب به هزار روز زندگی‌ش در اروپا رو مطالعه کردم
مسلما ما خواننده‌ها، درک و تصورمون ازدنیای ندیده رو مدیون نویسندگانی هستیم که اون رو به خوبی برامون در نوشته هاشون ترسیم می‌کنند.
به‌یقین کتاب #نهصدوهفتادوشش‌روزدراروپا هم یکی از همون آثاره.
اینکه یک کتاب رو ناشران متعددی بخونند و‌ مورد رد یا قبول‌شون قرار بگیره، یا حتی همزمان از دو یا چند ناشر، #فیپا بگیرند، چیز عجیبی نیست.
حتی در مورد کتاب آقای دلاوری، با توجه به شناختی که از حوزه‌ی کاری انتشارات #نیستان دارم ، کمی بعید به نظر میرسه که کتابی در شکل و‌چهارچوب #سفرنامه یا خاطرات، توسط این نشر، چاپ بشه. (لااقل فعلا)
اما علیرغم همه‌ی اینها نقدونظری که درباره‌ی این کتاب دارم به قوت خودش باقیه.
مثلا اینکه در مورد ویرایش کتاب، نمیتونم کوتاه بیام و بپذیرم که با وجود نام آقای #حمیدرضامنایی بعنوان ویراستارِ اثر، این‌ کار از نثر و ویرایش درخوری برخوردار نباشه.

از طرفی، با توجه به محتوا و ماهیت اثر، انتظار می‌رفت:
⁦1️⃣⁩ فصل بندی کتاب، نظم و روال منطقی داشته باشه،
2️⃣⁩ در ذکر خاطرات، به عنصر توالی زمانی و تقویمی توجه بشه،
3️⃣⁩ با توجه به کثرت استعمال واژگان فرانسوی، شکل لاتین اونها، پاورقی بشه تا خواننده‌ بتونه تلفظ صحیحش رو متوجه بشه،
⁦4️⃣⁩ همچنین با شناختی که از شخصیت و‌ حیطه‌ی کار نویسنده داریم(یعنی خبرنگاری) شاید بهتر بود که هر فصل کتاب با عکس‌هایی مرتبط همراه بشه.(استفاده از عنصر #واقعیت_افزوده با درج #QRcode هم میتونست به جذابیت و متفاوت بودن اثر کمک کنه)
با این اوصاف بهم حق بدید که احساس کنم #شتابزدگی در چاپ و نشر این اثر، باعث شده که کار از استانداردهای مورد انتظار ما کتابخون‌ها فاصله داشته باشه.