یادداشت نرجس درزاده
6 روز پیش
دنیس جانسون در پسرِ عیسا از انسان‌هایی روایت می‌کند که به نظر زیست منفعلانه‌ای دارند.به حاشیه رانده شده‌اند و جانسون هم در بین همین آدم‌ها زیست کرده،و زیبایی همین انسان‌های منفعل را ترسیم کرده:
هنوز به یک بخش از وجودش اجازه نداده بود متولد شود چون برای یک چنین جایی زیادی زیبا بود.
دیالوگ ها کوتاه و داستان‌ها اکثرن از زبان اول شخص نوشته شده‌اند و طنز بسیار ظریف و درخشانی دارد.
کتابی ساده با آدم‌هایی ساده و موضوعی ساده،اما بی‌نظیر.
((جزء کتاب‌هایی که بسیار دوستِش داشتم))
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.