یادداشت فاطیما بهزادی

        نویسنده بر این نکته تأکید می‌کند که هرچه کمتر داشته باشیم، بیشتر زندگی می‌کنیم. او می‌گوید که ما در دنیای پر از مصرف و انباشت، خود را درگیر اشیاء و خواسته‌های بی‌پایان کرده‌ایم، در حالی که این چیزها عملاً بار روانی و فیزیکی را بر دوش ما می‌گذارند. او با اشاره به این که زندگی ساده‌تر و با معناتر از زندگی مملو از اشیاء است، تأکید دارد که با کاهش مادیات، می‌توانیم به آنچه که واقعاً مهم است، مانند روابط انسانی، رشد شخصی و تجربه‌های واقعی، توجه کنیم. این تغییر رویکرد نه تنها منجر به آرامش درونی می‌شود، بلکه به ما کمک می‌کند تا بیشتر به خود واقعی‌مان نزدیک شویم و به جای پیروی از خواسته‌های جامعه یا تبلیغات، زندگی‌ای آگاهانه‌تر و معنادارتر داشته باشیم. در نهایت، مینیمالیسم نه تنها یک انتخاب در نحوه مدیریت possessions است، بلکه به عنوان رویکردی در زندگی مطرح می‌شود که بر تعادل و تمرکز بر آنچه که واقعاً ارزشمند است، تأکید دارد.