یادداشت مریم صادقی

        کتاب روند ملایمی داشت، از زبون یک مادر بود و خب در عین حال که حس میکردم به آرومی با پسرش صحبت می‌کنه، حرف‌های دردناکی هم در میومد بین مکالمه‌شون. 
در کل من کنجکاوِ دیدگاه یک مادر که فرزندش رو اینطور از دست داده بودم، و برای همین این کتاب رو برای خوندن انتخاب کردم. و این‌هم برام جالب بود که هیچ‌کجای مکالمه‌شون حالت سرزنشی نگرفت مادر نسبت به پسرش :)
تجربه‌ی جالبی بود. اگه کنجکاو بودین شما هم درباره‌ی این کتاب، خوندنش بد نیست.