یادداشت حنانه امینی

        از اون کتاب های حال خوب کن بود ✨
این دومین کتابی هست که از این نویسنده می خونم واقعا قلم شون رو دوست دارم . به اندازه کافی به جزئیات پرداخته شده نه اونقدر زیاد که اذیت کننده باشه نه اونقدر کم که نشه تصویرسازی کرد ...
از همه‌ی شخصیت ها بیشتر آس مندلی رو دوست داشتم ، روحانی سالخورده دوست داشتنی مسجد که چراغ راه بود برا همه از سینای نوجوان تا بابابزرگ ریش سفید او ...
پیشنهاد می کنم  بخونید قشنگ بود در کل .

پ.ن : واقعا پدربزرگ و مادربزرگ و بزرگتر های تجربه دار نعمت اند. ای کاش بیشتر قدرشونو بدونیم ...🥹