یادداشت яσвεят

        اول از همه بگم، فضای هتل و اون حس مرموز و دلگیرش واقعاً خوب دراومده بود. نویسنده حسابی توی توصیف جزئیات اتاق‌ها و اون آدم‌های عجیب‌وغریب هتل سنگ‌تمام گذاشته بود. شخصیت‌ها هم بد نبودن، یعنی قابل ارتباط بودن، ولی خب خیلی عمق نداشتن. راستش رو بخواین، دلم می‌خواست یکی‌دوتاشون کمتر کلیشه‌ای باشن یا یه چیز متفاوت‌تر ببینم.

داستان هم اولش واقعاً خوب شروع شد؛ کلی کشش داشت. ولی وسطای کار یه جورایی انگار نویسنده خودش هم قاطی ماجرا شد! بعضی جاها انقدر کش‌دار و طولانی شده بود که هی می‌رفتم چک می‌کردم ببینم چند صفحه دیگه مونده. پایان داستان هم متأسفانه از همون نیمه‌ی کتاب قابل حدس بود. یعنی اون twistهایی که قرار بود غافلگیرکننده باشن، دیگه برام هیجان نداشتن.

خلاصه اینکه "هتل مگنیفیک" یه کتابِ «بد نبود، خوندیمش» حساب میشه. نه حوصله‌سربر بود، نه شاهکار. اگه دنبال یه داستان معماییِ سبک برای وقت‌گذرونی هستین، می‌تونه گزینه بدی نباشه. ولی اگه دنبال یه چیزی با عمق بیشتر یا پایان غیرقابل‌پیش‌بینی می‌گردین، این یکی احتمالا اون چیزی نیست که دنبالشین!